clarissa pinkoli estes

Kiedy jesteśmy razem, nie można nas złamać.

Magdalena Daniłoś23 kwietnia 2020

Rozwieszam pranie. Jak to często bywa, kiedy wykonuję mechaniczne czynności – myśli biegają od prawej do lewej strony mojej głowy. Nagle pojawia się niespodziewane uczucie smutku. Przed oczami stają bliscy mi ludzie, z którymi jeszcze kilka tygodni temu śmiałam…

Czytaj więcej

- Refleksje
- 8 grudnia 2022
6 lekcji, które wyniosłam z podróży na Bali
W październiku tego roku wybrałam się w swoją podróż życia na Bali, gdzie spędziłam ponad dwa tygodnie z moją przyjaciółką – Basią Lech. Zawsze uważałam, że warto zwiedzać świat i poznawać nowe kultury, jeśli tylko mamy taką możliwość. Wierzę, że możemy się wiele nauczyć od ludzi, którzy żyją inaczej – w innym tempie, w inny sposób. Mój powrót do Polski okazał się słodko-gorzki. Z jednej strony tęskniłam za bliskimi i moją pracą, ale po wylocie z wyspy szybko poczułam, że już tęsknię za tym rajskim miejscem i wierzę, że jeszcze tam wrócę. Podczas szesnastu dni podróży wiele zobaczyłam, doświadczyłam i poznałam. Trudno w jednym tekście oddać w pełni wszystkie moje odczucia, ale chcę się z Tobą podzielić sześcioma lekcjami, które dali mi Balijczycy. Mam nadzieję, że staną się one dla Ciebie inspiracją. 1. Nie ma zła czy dobra. Jest życie. Jesteśmy przyzwyczajeni do oceniania tego, co nas spotyka. Zwykle robimy to w kategoriach „dobre” i „złe”. Dobre nas cieszy, a złe smuci, wkurza i uwiera. Często za dużo czasu poświęcamy na zastanawianie się nad tym, co jakie jest, zamiast po prostu przyjąć to i zastanowić się, co możemy z tym zrobić dalej. Zauważyłam, że na Bali upada koncept, który wpajany,...
- Refleksje
- 23 kwietnia 2020
Kiedy jesteśmy razem, nie można nas złamać.
Rozwieszam pranie. Jak to często bywa, kiedy wykonuję mechaniczne czynności – myśli biegają od prawej do lewej strony mojej głowy. Nagle pojawia się niespodziewane uczucie smutku. Przed oczami stają bliscy mi ludzie, z którymi jeszcze kilka tygodni temu śmiałam się, przytulałam Pierwszy raz, od kiedy rozpoczęła się izolacja, dociera do mnie, że nie wiem, kiedy to wszystko znowu poczuję. Ogarnia mnie dogłębne przygnębienie. Kliknij w link, by posłuchać dopasowanej do nastroju playlisty Spotify. Jestem introwertyczką. Mimo że kocham ludzi, baterie najchętniej ładuję w samotności. Najczęściej z książką w łóżku, pod kocem z herbatą w ręku. Od 3 lat pracuję z domu. Podjęłam taką decyzję dla testu, a później nigdy już nie zapragnęłam wrócić do biura. W domu jest mi dobrze, jest cudownie. Jednak ostatnie kilka lat byłam często poza domem. Moja praca, w dużej mierze opierająca się na dzieleniu się wiedzą, wymagała ode mnie ciągłych podróży. Tęsknota za domem w ostatnich miesiącach była tak ogromna, że wpływała na satysfakcję z tego, co robię. W mojej pracy najbardziej kocham spotkania z ludźmi. Jednak przebywanie poza domem sprawiło, że poczułam, jak ulatuje ze mnie miłość do zawodowej części mojego życia. I właśnie kiedy już byłam pewna, że nie dam rady dłużej wyjeżdżać,,...
- Emocje
- 30 kwietnia 2020
Jestem zła na Ciebie!
Stoję na sali warsztatowej w wyciągniętym dresie. Od kilku tygodni biłam się z myślami, czy jestem gotowa, żeby się odważyć na to doświadczenie. Warsztat terapeutyczny, brzmi jak coś, czego potrzebuję. Jednak wizja tego, że jadę do obcego miejsca, do niemal obcych ludzi, by się „otworzyć emocjonalnie”, porażała mnie. Zdecydowałam, że jadę. Prowadzący warsztat wydali polecenie: dobierzcie się w pary, chwyćcie za dwa końce skręconego ręcznika, a następnie ciągnijcie go w swoją stronę tak mocno jak potraficie, patrząc swojej partnerce w oczy, krzycząc przy tym: MOJE! Zaczynamy ćwiczenie. Wczuwam się na 200%. Wpadam niemal w stan flow. Powtarzamy ćwiczenie 2, 3 razy. Za każdym razem przeciągam ręcznikiem swoją partnerkę na moją stronę i wygrywam tę „walkę”. Czuję euforię. Jestem totalnie zaskoczona tym, co się ze mną dzieje. Kiedy wracam niejako świadomością na salę, uzmysławiam sobie jednak, że nie wszyscy czują to samo co ja. Część uczestniczek warsztatu jest mocno wkurzona. Prowadzący warsztat pytają uczestniczki o odczucia z ćwiczenia i zaczyna się bardzo intensywna dyskusja. Uczestniczki mówią: „To ćwiczenie było trudne”, „nie miałam ochoty go wykonywać”. Na pytanie prowadzących, skąd te odczucia, pada w zasadzie jedna odpowiedź: – To ćwiczenie zakłada, że mam zrobić coś wbrew mojej naturze. – Czyli co? –,...

6 lekcji, które wyniosłam z podróży na Bali

Odważ się odpoczywać – przekonania i małe kroki

Przeszkoda to Twoja droga – jak zostać stoikiem

Toksyczna pozytywność

Kiedy jesteśmy razem, nie można nas złamać.

6 lekcji, które wyniosłam z podróży na Bali

Kiedy jesteśmy razem, nie można nas złamać.

Jestem zła na Ciebie!