ewelina stępnicka

Nie oddawaj swojej mocy

Magdalena Daniłoś5 maja 2020

Usiadłam na drewnianym pomoście. Zamoczyłam nogi w zimnej morskiej wodzie. Co chwilę nadpływały fale, oblewające moje stopy. W pewnym momencie obok mojej nogi pojawiło się stworzenie, które od kiedy pamiętam, zawsze mnie fascynowało. Zachwycona obserwowałam, jak ta piękna istota…

Czytaj więcej

- Samopomoc
- 27 września 2023
Jak wyjść z własnej głowy?
Czy zdarza Ci się utykać w niewspierających miejscach i myślach w swojej głowie, które jeszcze dodatkowo powodują różne trudne emocje? Grzęźniesz w wyrzucaniu sobie, że znowu Ci nie wyszło, że mogło być lepiej, że nic nie potrafisz i w ogóle nie wnosisz żadnej wartości, a na dodatek spotykają Cię ciągle złe rzeczy i wszystko jest nie tak? Takie niewspierające myśli, czyli taki wewnętrzny dialog, a właściwie monolog, pojawia się zazwyczaj w momentach, kiedy spotyka nas jakaś nowa, trudna sytuacja; kiedy dzieją się rzeczy, które budzą naszego wewnętrznego krytyka czy nasze wewnętrzne dziecko. Utykamy wtedy w jednym z dwóch systemów: osiągania bądź zagrożenia. Doskonale znam ten stan i wiem, że w takich sytuacjach najchętniej chciałoby się wyjść z własnej głowy. Na szczęście można to zrobić i jest na to kilka sposobów! Wszystko zaczyna się od uważności Jednym z najprostszych sposobów na „wyjście” ze swojej głowy jest wyjście na spacer. Oprócz pozytywnego wpływu tej praktyki na nasze zdrowie, daje ona coś jeszcze. Pozwala się skupić na czymś innym, niż skupiamy się, siedząc w domu. W kontekście wychodzenia z własnej głowy bardzo ważne jest właśnie to, na co kierujemy uwagę. Praktykuję z mężem takie spacery i jakiś czas temu, już dość późnym wieczorem,,...
- Refleksje
- 23 kwietnia 2020
Kiedy jesteśmy razem, nie można nas złamać.
Rozwieszam pranie. Jak to często bywa, kiedy wykonuję mechaniczne czynności – myśli biegają od prawej do lewej strony mojej głowy. Nagle pojawia się niespodziewane uczucie smutku. Przed oczami stają bliscy mi ludzie, z którymi jeszcze kilka tygodni temu śmiałam się, przytulałam Pierwszy raz, od kiedy rozpoczęła się izolacja, dociera do mnie, że nie wiem, kiedy to wszystko znowu poczuję. Ogarnia mnie dogłębne przygnębienie. Kliknij w link, by posłuchać dopasowanej do nastroju playlisty Spotify. Jestem introwertyczką. Mimo że kocham ludzi, baterie najchętniej ładuję w samotności. Najczęściej z książką w łóżku, pod kocem z herbatą w ręku. Od 3 lat pracuję z domu. Podjęłam taką decyzję dla testu, a później nigdy już nie zapragnęłam wrócić do biura. W domu jest mi dobrze, jest cudownie. Jednak ostatnie kilka lat byłam często poza domem. Moja praca, w dużej mierze opierająca się na dzieleniu się wiedzą, wymagała ode mnie ciągłych podróży. Tęsknota za domem w ostatnich miesiącach była tak ogromna, że wpływała na satysfakcję z tego, co robię. W mojej pracy najbardziej kocham spotkania z ludźmi. Jednak przebywanie poza domem sprawiło, że poczułam, jak ulatuje ze mnie miłość do zawodowej części mojego życia. I właśnie kiedy już byłam pewna, że nie dam rady dłużej wyjeżdżać,,...
- Emocje
- 30 kwietnia 2020
Jestem zła na Ciebie!
Stoję na sali warsztatowej w wyciągniętym dresie. Od kilku tygodni biłam się z myślami, czy jestem gotowa, żeby się odważyć na to doświadczenie. Warsztat terapeutyczny, brzmi jak coś, czego potrzebuję. Jednak wizja tego, że jadę do obcego miejsca, do niemal obcych ludzi, by się „otworzyć emocjonalnie”, porażała mnie. Zdecydowałam, że jadę. Prowadzący warsztat wydali polecenie: dobierzcie się w pary, chwyćcie za dwa końce skręconego ręcznika, a następnie ciągnijcie go w swoją stronę tak mocno jak potraficie, patrząc swojej partnerce w oczy, krzycząc przy tym: MOJE! Zaczynamy ćwiczenie. Wczuwam się na 200%. Wpadam niemal w stan flow. Powtarzamy ćwiczenie 2, 3 razy. Za każdym razem przeciągam ręcznikiem swoją partnerkę na moją stronę i wygrywam tę „walkę”. Czuję euforię. Jestem totalnie zaskoczona tym, co się ze mną dzieje. Kiedy wracam niejako świadomością na salę, uzmysławiam sobie jednak, że nie wszyscy czują to samo co ja. Część uczestniczek warsztatu jest mocno wkurzona. Prowadzący warsztat pytają uczestniczki o odczucia z ćwiczenia i zaczyna się bardzo intensywna dyskusja. Uczestniczki mówią: „To ćwiczenie było trudne”, „nie miałam ochoty go wykonywać”. Na pytanie prowadzących, skąd te odczucia, pada w zasadzie jedna odpowiedź: – To ćwiczenie zakłada, że mam zrobić coś wbrew mojej naturze. – Czyli co? –,...

Jak wyjść z własnej głowy?

6 lekcji, które wyniosłam z podróży na Bali

Odważ się odpoczywać – przekonania i małe kroki

Przeszkoda to Twoja droga – jak zostać stoikiem

Nie oddawaj swojej mocy

Jak wyjść z własnej głowy?

Kiedy jesteśmy razem, nie można nas złamać.

Jestem zła na Ciebie!